Relatieproblemen                 Vergeten afspraken

Vanaf het moment dat we wisten dat we zwanger waren van onze twins ben ik in een of andere vadermodus terecht gekomen. Wellicht maak ik hier nog wel een blog over, bizar eigenlijk hoe dat gaat. Ons huis had echt zo'n verzamelzolder die je met een vlizotrap kon bereiken, Toen we het huis kochten hebben we die meteen eruit gehaald en een vaste trap naar zolder gemaakt. Er was echter geen elektra, geen licht en het was niet geschikt om meteen een slaapkamer van te maken. Maandenlang heb ik zelf (met hulp van vrienden en familie) de zolder helemaal verbouwd. Ik ben maar een simpele kantoor pipo dus dat was een hels karwei. Van de digitale ontwerpen, tot het aanleggen van elektra en het plaatsen van gipsplaten. Van het plaatsen van een dakkapel, tot stucken en het zelf maken van kasten en lades.

Tegelijkertijd had Shirley een moeilijke zwangerschap. Altijd was er wel iets met een van de twins. Twee keer per week zaten we in het ziekenhuis voor een echo, hartfilmpje of weet ik het wat allemaal. Toen bleek Emilio ook nog eens in stuitligging te liggen en moesten we dus een keizersnede gaan plannen. Na de bevalling/operatie had Shirley het nog erg zwaar en heb ik de eerste twee maanden het grootste deel voor de kinderen en Shirley gezorgd. Toen Shirley weer op krachten was ontstond er een heel nieuwe situatie. Ik had geen verbouwing meer, Shirley deed het huishouden en zorgde nu het meeste voor de kinderen. Op het werk had ik alles dusdanig goed geregeld en geautomatiseerd dat ik het erg rustig had en niet meer hoefde over te werken. Na maanden keihard werken kwam ik dus opeens in een heel ander ritme.  Opeens had ik weer tijd en was ik mijn afspraken die we bij de vorige relatieproblemen gemaakt hadden vergeten.

Ik deed nog maar weinig in het huishouden en alles wat me door Shirley gevraagd werd was me teveel. Shirley werkte inmiddels weer en deed dus 90% van het huishouden alleen en zorgde het grootste deel voor de twins. Tot overmaat van ramp werd ik ook nog eens flink ziek in September 2021. Drie weken lang moest Shirley dus ook nog eens voor mij zorgen. In deze periode hebben we twee echt heftige ruzies gehad, nog veel erger dan de eerste keer dat we relatieproblemen hadden. Ik denk dat het ons allebei ook gewoon teveel was. Shirley had ook nog eens net een nieuwe veeleisende functie en ik moest allerlei toetsen en assessments doen voor een nieuwe potentiële baan. Dit alles samen, plus het feit dat we opeens voor twee kleine babies moesten zorgen, gaf alleen maar ergernis en onbegrip naar elkaar.

In plaats van duidelijk en concreet te communiceren ging Shirley alleen nog maar gefrustreerd dingen roepen of vragen en mij was alles op dat moment teveel gevraagd. Ook haar afspraken was ze dus vergeten en die twee ruzies lieten haar niet los. Ze kwam weer in die negatieve spiraal terecht net als de vorige keer. Alles wat er (niet)gebeurde was voeding voor haar negatieve gedachtes en ze deed alles dus maar zelf want mij was alles teveel gevraagd en ik deed toch niks (in haar ogen). Tegelijkertijd ging ze veel sporten als uitlaatklep en wordt daar verliefd op een ander. Haar gevoelens voor mij waren al een stuk minder en voor mij is het zo klaar als een klontje dat door de verliefdheid ook het laatste beetje is weggegaan. Er is dan geen ruimte meer voor gevoelens voor mij en dus was onze relatie definitief voorbij.

Ik ben ervan overtuigd dat als wij eerder duidelijk en concreet met elkaar gecommuniceerd hadden, of gewoon hulp hadden gezocht, het niet zover was gekomen.

Dus de beste tip die ik jullie kan geven is om duidelijk, eerlijk, op tijd en heel concreet met elkaar te communiceren. En als je zelf in zo'n negatieve spiraal zit of ooit komt, zeg heel duidelijk tegen je partner; Luister, ik krijg minder gevoelens voor je, je gaat nu veranderen en anders is het klaar. Probeer daarnaast juist de positieve dingen van de ander te zien. En ja, uiteraard mag je dat ook van de ander verwachten, maar het begint bij jezelf.

En alsjeblieft zoek samen hulp, want er zijn er altijd twee schuld en alleen samen kun je het oplossen.  

Alle reacties op mijn blogs worden naar mijn mail gestuurd en zijn volledig anoniem.
Wil je openbaar reageren? Doe dat dan via onderstaande facebookpagina.