Relatieproblemen                 Samen in therapie

Een scheiding komt - in ieder geval voor één persoon - niet zomaar uit de lucht vallen. Helaas kwam het dat voor mij wel. Mijn ex-vrouw was er schijnbaar al maandenlang mee bezig en ik had niks in de gaten. Ik neem jullie graag mee op de weg die ik (wij) afgelegd heb(ben). Uiteraard vanuit mijn perspectief. 

Ik neem jullie als eerste mee naar een aantal jaar geleden. Ik gok dat het in 2018 was toen we voor de eerste keer echte relatieproblemen hadden. We hadden al een paar keer flinke ruzie (lees; woordenwisseling) gehad en Shirley mijn ex-vrouw kan dat dan niet goed van zich af zetten terwijl ik het na een week allang weer vergeten ben. Gesproken werd er niet meer over, maar een kwaadaardig zaadje was wel gepland. Uit dat zaadje groeide vervolgens een gezwel. En dat gezwel verpeste onze relatie. Ik zag het gezwel niet, laat staan dat ik er wat mee deed en inzag dat ik het zaadje had gepland. Shirley vulde zich meer en meer met negatieve gedachtes maar sprak het niet uit en kwam alsmaar dieper in een negatieve spiraal terecht. Dan komt er een moment waarop Shirley zegt dat ze niet meer met mij verder wilt. De moed zakt je dan echt in de schoenen.

TIP: Mensen, op het moment dat je voelt dat je relatie niet meer lekker loopt of je gevoel minder wordt en dat kan iedereen gebeuren, alsjeblieft zoek eerst hulp samen. Je kunt zoveel handreikingen krijgen.
Maar voordat je die handdoek in de ring gooit, probeer het, met hulp, op te lossen. Als het dan alsnog niet gaat, heb je er in ieder geval alles aan gedaan en kan je jezelf geen verwijten maken achteraf.

Allebei niet wetende wat we moesten doen zijn we maar in relatietherapie gegaan. Onze beste beslissing ooit. Na en aantal sessies met én zonder elkaar en een pauze van onze relatie zijn we wat leuke dingen gaan doen samen en mocht ik mijn ex vrouw opnieuw proberen te verleiden. Na een tijdje kreeg ze toch weer gevoelens voor me en zijn we weer tot elkaar gegroeid.

Voor diegene die nog nooit relatietherapie gehad hebben. Wij zijn bij een holistische therapeut terecht gekomen. Misschien besteed ik hier wel een aparte blog aan maar voor nu heel kort een aantal punten die besproken zijn.

• Je kunt alleen jezelf veranderen, niet de ander. Als je wilt dat die ander iets anders doet of zich anders voelt zal je dus zelf iets moeten veranderen of zorgen dat je iets kunt accepteren.
• Mensen hebben een bepaald patroon. Je kunt wel jezelf veranderen maar vaak kom je op een bepaald moment weer terug bij je "oude ik". Je zult dan opnieuw je best moeten doen om weer te veranderen.
• Als je een kind krijgt komt deze vaak tussen de ouders in te staan en wordt deze op een soort voetstuk geplaatst door één of beide ouders. Je relatie of jullie als team zijn echter de reden dat je een kind hebt genomen en die zal je dus ook moeten onderhouden en naast je (jullie) relatie met het kind moeten stellen en niet het kind tussen jullie in laten staan (soms wat leuks doen samen, kind niet aan de kop van de tafel laten zitten, aandacht aan elkaar besteden ook al zal het kind proberen die aandacht in te pikken). Beide relaties verdienen namelijk aandacht.
• Mijn ex vrouw moest meer praten over haar problemen en gevoelens, veel meer zaken loslaten (huishouden, vuile kleren, soms wat rommel) en Rinaldo duidelijk aangeven wat zij van hem verwacht.
• Rinaldo moest veel meer doen in het huishouden, meer aandacht aan Shirley besteden en minder onze zoon op een voetstuk plaatsen.

Na de relatietherapie hebben we een aantal jaren weer een prima relatie gehad. Uiteindelijk besloten we zelfs nog voor een tweede kind te gaan.

We hebben het in de periode na onze therapie regelmatig over nog een kind gehad. Ik weet nog goed dat we enorm twijfelden. En terecht zo blijkt nu. Ik werkte net aan mijn carrière en gaf aan dat ik niet wist of ik veel meer kon doen dan dat ik op dat moment deed. Mijn ex gaf duidelijk aan dat ze het alleen niet aan zou kunnen. Ik weet niet meer hoe het ervan gekomen is maar uiteindelijk hebben we toch besloten voor een tweede kind te gaan, wetende dat het zwaar zou worden. Uiteindelijk bleken het een tweeling te zijn. En dus zou het nog net een tandje zwaarder worden dan verwacht. De relatie was op dat moment in ieder geval prima, anders kies je niet voor een tweede (en derde in ons geval) kind lijkt me.

Alle reacties op mijn blogs worden naar mijn mail gestuurd en zijn volledig anoniem.
Wil je openbaar reageren? Doe dat dan via onderstaande facebookpagina.