New Job!

Ik ben altijd ambitieus geweest in dingen waar ik ambitieus wilde zijn. Ik stel ook vaak hoge doelen voor mezelf. Wellicht soms iets te hoog. Ik weet van mezelf heel goed wat ik kan en wellicht nog beter wat ik níet kan. Iets wat ik niet goed kan, of nooit goed heb geleerd, is studeren. Op de basisschool scoorde ik gemiddeld een 7,5 zonder een boek aan te raken. Ik moest naar de mix-klas VMBO-TL/HAVO omdat ik vaak mijn huiswerk niet af of gewoon niet geleerd had, behalve voor dingen die ik leuk vond, Topotour bijvoorbeeld. Dat boek had ik al uit en we waren pas op de helft van het schooljaar. Maar vanwege mijn gebrek aan inzet en interesse in leren mocht ik dus niet naar HAVO/VWO, niet vanwege mijn punten. Vervolgens was je met een 7.5 automatisch over naar HAVO2, tussen een 7 en 7.5 besliste de leraren of je over ging naar VMBO-TL2 of de HAVO2. Ik eindigde de brugklas met een 7.4 terwijl ik nauwelijks een boek open had gedaan. Mijn inzet was wederom waardeloos en zo zou ik nooit de HAVO aankunnen, was de conclusie van de leerkrachten. Bij niemand kwam het idee dat meneer zich verveelde, de stof te gemakkelijk en voor hem oninteressant was. Dus wachtte het VMBO op me. Ik moet zeggen, ik heb de beste tijd van mijn leven gehad, maar iets leren deed ik niet echt. Met twee vingers in mijn neus en gemiddeld een 8 kreeg ik mijn diploma cadeau. Ik denk dat als ik had geleerd te leren, dat ik ook het VWO had kunnen doen. Of als ze me uitgedaagd kregen, maar uitdaging haalde ik alleen uit sporten. Mijn doelstelling was om na de middelbare school dan maar via het CIOS naar het ALO te gaan en zo gymleraar op een middelbare school te worden. Mijn eerste jaar ging voortvarend van start maar in de voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen en het 2e leerjaar raakte ik zwaar geblesseerd. De praktijk kon ik vergeten en dus ook mijn opleiding en toekomstplan. Toen ben ik maar gaan werken. Tijdens het werken kwam ik allerlei problemen tegen die ik graag wilde oplossen. Dan zocht ik de theorie op en koppelde dat aan mijn eigen praktijk situatie. Ik paste zelf de theorie een beetje aan zodat die perfect in lijn viel met hetgeen waar het bedrijf behoefte aan had. Zodoende heb ik alsnog heel veel geleerd en theoretische kennis opgedaan. Voor mij werkte deze manier van leren. Maar het is wel een lastig pad om te bewandelen. Ik durf wel te stellen dat ik nu meer heb geleerd dan ik ooit uit een boekje had kunnen doen, dat blijft bij mij gewoon niet hangen.

In het begin nam ik ieder baantje aan waar ik wat meer kon verdienen dan bij de ander. Op een gegeven moment kon ik bij Dynafix terecht in de ploegendiensten van de logistieke afdeling. Binnen een jaar was ik van de diensten af en kreeg ik mijn eigen project. De externe technische dienst van Blackberry icm Proximus. Ik had op veel afdelingen kennis opgedaan en wist overal alles vanaf. Collega's kwamen veel dingen vragen en ik vond het heerlijk om mijn eigen project tot in de puntjes in orde te hebben. Contracten voor onbepaalde tijd werden destijds nauwelijks gegeven, dus na een aantal jaar was het tijd om wat anders te zoeken. Zo kwam ik terecht bij een Amerikaans bedrijf, die mentaliteit lag mij totaal niet. Ondertussen startte ik maar mijn eigen onderneming op en toen ik genoeg verdiende ben ik in goed overleg uit elkaar gegaan, zoals ze dat zo mooi zeggen. Mijn ex werkte in de zorg en verdiende meer dan ik. Samen met het geld uit de onderneming kwamen we net rond, maar het was alles behalve een vetpot. Ik wilde er iets bij doen en Allekabels gaf uitkomst. Voor mijn onderneming maakte ik veel webshops en bij Allekabels kon ik in de keuken kijken bij een van de snelst groeiende webshops van Nederland. Het vaste team bestaande uit een 25-tal werknemers deed alles binnen de onderneming. Ik werkte op kantoor, maar als het druk was bij de uitgaande goederen ging ik helpen inpakken. Was het druk bij retour, stond je daar te helpen. Zo hielp iedereen elkaar waar het nodig was, aangevuld maar tijdelijke krachten die vooral in de logistiek werkten. Heerlijk was dat om niet in hokjes te hoeven denken. Als jij iets voor een ander kon doen om hem/haar 10 min te besparen en dat zou jou 3 minuten extra kosten, deed je dat gewoon. Samen had je dan 7 minuten gewonnen. Op die manier ben ik ook de inkoop ingerold. Wat begon met uithelpen werd al snel mijn vaste taak. Zeven jaar lang heb ik me mogen ontwikkelen, fantastische partnerships mogen opzetten en mee mogen groeien met de onderneming. Toen ik wegging telde Allekabels ongeveer 350 werknemers, had ik een team van 4 inkopers en liepen de operationele inkooptaken als een geoliede machine. Voor mij werd het tijd voor een nieuwe uitdaging en tijd om mezelf weer door te ontwikkelen.

Op een dag werd ik gebeld of ik eens op gesprek wilde bij Noteborn. Een productiebedrijf in maatwerkkasten. Ze verwachten flink te groeien en wilden graag professionaliseren. Uiteindelijk is mijn uitdaging bij Noteborn niet gebleken wat ik ervan had verwacht. Ik hoopte dat ik ook bij Noteborn veel zou kunnen veranderen aan processen, ook daar alles te weten kunnen komen over de producten, over de productie en alle processen. Helaas lag er op tactisch en strategisch vlak zoveel werk dat ik enkel binnen mijn hokje kon werken. In dat hokje (inkoop) heb ik alsnog, samen met de rest, best veel voor elkaar kunnen krijgen. Maar voor mij ging het te langzaam en te moeizaam. Ik heb er vooral op strategisch vlak wel veel kunnen leren, maar wederom beperkt tot inkoop en ik wil meer. Per toeval kwam ik een vacature tegen als category manager. Na een aantal sollicitatierondes en zelfs een eerste contract voorstel leek alles in kannen en kruiken. Echter werd op het laatste moment alsnog de stekker uit het verhaal getrokken. Ik hou niet van verliezen, dus trok ik de stoute schoenen aan en heb toch nog een keer een mail gestuurd. Eentje met onderbouwing, motivatie en bovendien een rapport over mijn kwaliteiten, leiderschapsstijl, persoonlijkheidstesten en uitslagen van onderzoeken van mijn werk- en denkniveau.

Dat rapport heeft een kleine historie. Toen ik bij Noteborn solliciteerde was iedereen laaiend enthousiast, er was echter een grote MAAR. Hij heeft geen opleiding afgerond. Wetende dat ik geen studiebol ben, niet wist wat ik in godsnaam wilde gaan doen en dus maar gewoon ben gaan werken, wilde de CEO van Noteborn dat ik een aantal assessments en onderzoeken zou doen om mijn capaciteiten en werk- en denkniveau te bepalen. Die testen werden afgenomen door een extern hierin gespecialiseerd bureau. In dit geval GITP. Na tal van intelligentietesten op verschillende criteria kwam overal bovengemiddeld HBO en gemiddeld WO niveau uit de test. Jaja, ik hoor jullie wel! DAT ZOU JE NIET ZEGGEN!!! Haha, bedankt he! Maar daar waar hersenen zitten, kunnen geen haren groeien. Dus ik ben kaal, knap en ook nog eens slim, wat wil je nog meer?? Uit mijn werkverleden is constant gebleken dat ik veel meer potentie heb dan de baantjes die ik had. Echter zonder diploma en werkervaring is het lastig hoger in te stappen. Nu had ik eindelijk een papiertje dat ik kon overleggen. In dit geval was dat rapport hetgeen mijn nieuwe werkgever toch over de streep heeft getrokken om me alsnog het contractvoorstel te doen. Ironisch genoeg heeft het rapport, dat ervoor moest zorgen dat ik naar Noteborn kwam, er nu voor gezorgd dat ik er wegga.

Per 1 september zal ik dus aan de slag gaan als inkoop- en category manager bij Profeq / Rockmart in Kerkrade. In deze hoedanigheid zal ik verantwoordelijk zijn voor het samenstellen en onderhouden van meerdere productcategorieën. De wensen van de consument staan hierbij centraal. Ik mag proberen de beste cq aantrekkelijkste samenstelling binnen de productgroepen voor de consument te realiseren. Dus de gehele keten van inkoop tot verkoop inrichten. Wie weet kan ik daar ooit t/m van maken, dat lijkt me echt vet. Maar voor de komende jaren een zeer mooie uitdaging waar ik enorm naar uitkijk. Tevens mag ik een aantal cursussen volgen om mijn kennis te vergroten en wellicht nog een HBO master erachteraan te doen. Daarnaast zal ik veel moeten samenwerken met alle teams binnen de organisatie en de leveranciers, iets wat ik zeer leuk vind om te doen en waar ook mijn kracht ligt. Daarnaast mag ik me weer gaan verdiepen in de producten wat veel meer diepgang geeft aan mijn baan. Met andere woorden, ik kan niet wachten om te starten. Maar voor nu gaan we eerst even lekker op vakantie en de laatste maand het hoofdstuk Noteborn goed afsluiten. Om dat te kunnen bewerkstelligen heb ik extra een maand langer de tijd genomen voordat ik bij Profeq aan de slag ga. Ik ga graag op een goede manier en door de voordeur naar buiten. Zodat ik mijn leuke collega's niet met een bak werk achterlaat maar alles netjes overgedragen of afgerond is. 

Alle reacties op mijn blogs worden naar mijn mail gestuurd en zijn volledig anoniem.
Wil je openbaar reageren? Doe dat dan via onderstaande facebookpagina.