Italiaans temperament

Ik ben erg trots op mijn Italiaanse roots en zing dan ook met de grootste passie het Italiaanse volkslied mee. Bij voorkeur met vrienden, familie en/of buren die allemaal welkom zijn tijdens een wedstrijd van de Azzuri. Uiteraard met een grote tafel vol met eten en drinken en vele vloekpartijen en discussies. Hoewel ik gewoon hier in Nederland geboren en getogen ben en mijn Italiaans slechter is dan dat de meeste buitenlanders Nederlands spreken, voel ik me toch ergens meer Italiaans dan Nederlands. Ik merk al van jongs af aan dat ik maar een raar mannetje ben, haha. Nee, je merk met veel dingen dat je toch anders bent dan de meeste anderen.
Zodra ik begin te discussiëren, en dat doe ik heel graag, begin ik met armen en handen te zwaaien en te gebaren en mijn stem te verheffen. Voor sommigen komt dat nogal boos of dreigend over ofzo, maar het hoort gewoon bij mij en ik ben er nog trots op ook. Ik maak ook net zo gemakkelijk een grapje tussendoor en lach me dan kapot om vervolgens weer verder te gaan met zwaaien en handgebaren te maken, haha. Heb je al eens een paar Italianen in een bar zien discussiëren over voetbal, formule 1 of eten? Nou dat ben ik! Maar even goede vrienden hoor, het hoort er bij ons gewoon bij, gratis en voor niets all-inclusive. Maar met dat soort dingen merk je wel het verschil. Tevens het omgaan met (schoon)familie en vrienden en dat soort dingen. We zijn gewoon wat ouderwetser en amicaler met toch iets andere normen en waarden op sommige gebieden. Ik probeer van beide het beste mee te pikken in mijn eigen leven en de opvoeding van mijn kinderen.

Tsja, dat temperamentje... Toch nog even op terugkomen. Soms is het een zegen, maar ook vaak genoeg een last. Als ik me opreeg omdat ik een zwaar betonblok niet opgetild krijg, voel ik hem opkomen en geeft het me net dat beetje extra om het toch voor elkaar te krijgen. Tijdens een voetbalwedstrijd maak ik me soms expres boos zodat dat temperamentje naar voren komt en ik net iets meer kan rennen en wat feller de duels in ga. Maar als je écht boos wordt is het een grote last. Het is verdomde moeilijk hem dan onder controle te houden. En als dan je hele leven overhoop gegooid wordt en je bang bent dat je hetgeen kwijtraakt wat je het allerliefste hebt, dan is een temperament echt to much. Dus toen mijn ex-vrouw vertelde wat er allemaal speelde en we daarna in gesprek gingen ontplofte ik soms volledig. Ik ga hier geen details schrijven want dat heeft geen nut en is niet netjes, maar zodra zij iets tegen mij zei, wat voor mij echt niet door de beugel kon, flipte ik helemaal uit. De keukendeur is reeds gecremeerd en het trappenhuis heeft een glory-hole gekregen. Zoveel emoties in combinatie met verkeerde opmerkingen en een temperament is echt geen goede combi. Dan krijg je dus scheldpartijen waar je U tegen zegt en spullen die het moeten ontgelden. Gelukkig gebruik ik die fysieke woede nooit tegen personen want dat zou niet door de beugel kunnen. Gelukkig ben ik van mezelf heel rationeel, rustig en easy going en tempert dat het effect van het temperament wat. Ook op momenten dat ik explodeer.
Normaal overkomt me zoiets één keertje in de zoveel jaar. Maar door alle emoties en stress gebeurde het me nu bijna wekelijks. Positieve eraan is wel dat ik meteen hulp heb kunnen inschakelen en de laatste paar keer er dusdanig goed mee ben omgegaan dat ik rustig ben kunnen blijven. Ook hiervoor dus externe hulp ingeschakeld. Ik wil deze zware en zwarte periode graag gebruiken om mezelf op alle vlakken te verbeteren voordat ik in een nieuwe relatie stap. Ik reflecteer altijd naar mezelf en ben voor mezelf vaak kritischer dan naar anderen. En dat temperamentje moet ik echt wat meer onder controle krijgen op de momenten dat het een last is, ookal is het dat maar zelden. Gelukkig brengt dat temperament en de passie ook veel goeds met zich mee. Het lijkt me soms ook lastig voor anderen om met iemand met temperament om te gaan. Zeker als het iemand is die dat bijna constant heeft. Iemand hier ervaring mee? Nee Shirley (als je dit leest), jij mag niet antwoorden hahaha.
Ben jij of ken jij iemand die ook zo'n temperament heeft?
Hoe ga jij hiermee om?
Alle reacties op mijn blogs worden naar mijn mail gestuurd en zijn volledig anoniem.
Wil je openbaar reageren? Doe dat dan via onderstaande facebookpagina.